بابا لنگ دراز عزیزم ... 

تمام دلخوشی دنیای من این است که ندانی و دوستت بدارم!

وقتی میفهمی و میرانی ام چیزی در درون دلم فرو میریزد..

چیزی شبیه غرور!

بابا لنگ دراز عزیزم لطفا گاهی خودت را به نفهمیدن بزن و بگذار دوستت بدارم...

بعد از تو هیچکس الفبای روح و خطوط قلبم را نخواهد خواند...

نمیگذارم...!

نمیخواهم...!

بابا لنگ دراز من همین که هستی دوستت دارم...

حتی سایه ات را که میدانم هرگز به آن نمیرسم...

نظرات شما عزیزان: