نیستی!

از شعر هایم

سکوت گورستان می آید؛

باید فکری کرد

برای این روزهای رفتنی و

شب های ماندنی

زمستانی که در راه است

و چهار دیواری فروریخته ی آغوشت

که از زیر خاک   

تکه تکه    باز می یابم

دُورتادُور    تَنگ می چینم

و خیالی که پر می کند

جای خالی نوازشت را،

تا یلدا ... که باشی

دو چِله از من گذشته است و

نیستم!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: